Fout
  • Het template voor deze weergave is niet beschikbaar. Neem contact op met de websitebeheerder.

Home

De vlam in de café

Schijtend ventje

 

Alli,

Den Ertelijken is ier were voe nog e ki ze woordje te plassairen zi, en 't go weer' an de rebben oeden wi, je magt da geloven.

Ewel, da was in de tied, 'k werkteg ik als muzikant in e café in de Langestroat'ee,en, ja, me moesten doar ook oltied dwoaze stoten tegenkommen, of 't schilde nie vele.

Ke komn dor op een avend binnen, 't zaat nog gin volk, en zegt de boas tegen mien "ewel", zegten, "ken dor wer' e twa tegengekomn wi".

Ja, 'k zeggen "'t zoe were nie roare zien, 't begunt ol were goed", 'k zeggen "van wa nu"?

"Wel ja", zegten, "kiekt, 't is ier e vint die ier binnenkomt bijst dank de terrass' ant opzetten zien en ol,en 'k zeggen, kiek menaire, 't spiet me, mo me zien nog nie open, binnen een olf urtje ziem' open".

"Aa ja", zegten, "'t is goed, 'k gon ton e ki werekomn ee".

"Mor op weg no buuten", zegten, "je lat me doar ain vliegen","kiekt", zegten, "'k En ik ier maggen ol de deuren en de vijsters openzetten, 'k en ik ier maggen de zuugers vulle bak zetten, da was ier nie t' oeden van de stank".

M' en dor e ki mee gelachen en gedoan, en e poar euren loater, 'k zitten ik te speeln ee, en 't komt doar e vint binnen, en je zet ie em an 't tafeltje nevest mien.

En de boazinne doet azo no mien "wa wi wa wi wa", en azo articuleren dank giengen kunnen liplezen, en wiezen no die vint.

"Wadde???". want 'k woaren ik ant speeln ee ja, en zeg ze "wa wi wa wi wa", en ze wies were no die vint, 'k zeggen "Wadde!!!???" ", en ol met e ki, de boas, "Da's de deen die ier vanavond gescheten et!!!!!!!" (azo vulle bak ee).

't Schoanste van de grap, da was een Ostendenoare, j' aat ie vaneigen verstoan wat damme gezeid aan ee,

Si, je moe nie peizen datten ie rood wierd of e twadde, of no buuten giengt wi, je zaat ie dor e ki mee te lachen.

 En da woaren azo van die dwoazeheden damme dor haile dagen tegenkwaamn en uutstaken.

Mo ja, oed mo junder ortjes open want 't gon nog zukke dwoaz' opkomn wi.

Alli, toe loater, en met de komplementen van Den Ertelijken ee.

Den Ertelijken. 

Mien meetje Marcella

Ziek wuuvetjeEwel, menschen,

ke gon ik nog e kir e woordje plassairen zi.

J' et azo van die Ostensche volksfiguren, die in hail 't stad gekend zien, oftewel bie name, oftewel deur under stoten dan z'uutgestoken en.

En 't is nie omdan ze azo nie gekend zien, dan 't dovoren gin schilderachtige figuren kannen zien, owo?

En 't is dovoren dank ik junder e ki wiln verteln over mien meetje Marcella. Osse joenger was was z'ol goed gekend en ook schilderachtig want (mor ik woaren ton nog nie geboren wi) z'ield zie café an de kanten van Petit Paris.

En meetje Marcella was e klain, mager wuuvetje, mor otter in eur café ain boel begost te zoeken, of begost te vechten, en 't mocht e vint lik e boom zien wi, je kraig e pak slagen van meetje Marcella en je vloog buuten.

En de moandagachtenoene ton, mochten d'oede vintjes uut de Gottschalk ton voe niet e portootje kommen drienken bie eur, want ze was wel e filantrope.

 

Mo 'k gon nu e kir e stik in de tied veruut spriengen, no de tieden dank ik zelve meegemakt en, de tieden da mee Marcella (tusschen aksjes, 'k zeggen hail de tied "mee" omda ze me dopmee was) ol e goe stik oeder was.

 

Ze weunde zie ton in e stratje vlak tegen 't oed ospitaal, en gelik dajje sebiets go zien, ze kost gin betere plekke gekozen en.

De reden worom dank da zeggen was omda mee Marcella echt zoe een "ingebeelde zieke" was.

Si, 't wuuvetje gieng mor in de gazette moeten lezen over e nieuwe ziekte dan ze gevoengen aan en ze giengt em en.

En aa ze moeten wiln een apothekerie openoeden, ze giengt ook kunnen, want z' aat doar e kasse stoan, tsjokkende vul met medicamenten, en omme doar ton giengen en me zein "Ho, mee, ik en zair in me kop, of ik en ier jukste, of 't kittelt doar", giengt da ton "Aa, wacht e ki, 'k en dor e twa goeds voren", en ze dijt ton eur kasj' open, en waffer stienkerie dajje ton dikwils mocht pakken van eur, 't aa gin name....

Z' aat dor in eur fameuze kasse ook oltied e bottel stoan, en dat aitte "Calmamadou" of zoe e twadde, si, da smakte zoe bitter of galle, en meetje Marcella droenkt da lik e teusje woater, want z'aat oltied de kwiek of de kwak, of 't schilde nie vele.

Ja, de dokteurs aan an eur ook e schone kluute verdiend wi, want van osse e twa voelde die eur nie anstoegt liet ze de dokteur kommen ee, 't kwaamt zelfs zoe verre dat de dokteur e ki zeit tegen me maa "'t zien lege cachetten met blomsuuker derin dank eur vorengeschreven en, want 't is ol inbeeldienge".

En otter ton e dokteur was die eur nie mi geloofde (en 't en der azo e poar gewist), ze pakte ton een andern ee.

 

Mo nu, mien paa, da was ook zoe e menschenkloter ('k vragen m' of otten dat an niemand deuregegeven et Knipogen ), en zeiten ton tegen eur: "zeg, mette, ejje gin zair in je viengers van je lienkschen and en dikwijls e bitje miserie van ze te plooin? Want 'k en in de tilleviesje gezien dat dat e taiken is datter e kleppe in jen erte nie mi werkt". (Of nog geliek wa van zuk soorte zaiverie datten uut ze botten sloegt).

 

"Be jaak, Staftje, zei ze ton, nu dajje da zegt, 't is lik ol e weke dank da voeln", en ja, je mocht der zeker van zien da 's anderendaags de dokteur an eur deure stoegt ee.

En osse ton van de dokteur e wup gekregen aat, of de dokteur aa gelachen met eur, de noaste ki da me paa dor giengt wast ton van "je godverdomsche roste niewairt, jet were met me kloten ant speeln gewist ee", en mien paa aat ton nateurlijk de grotste leut' ee.

 

Mo, 't problaim is ton ook, ojje zoe e mens ziet, op de deur geloven ze je nie mi en j'et ton e kir e twa die echt serieus is, en ja......

 

En dat ister ook wat datter met eur gebeurt is, ol met e ki ziek worden, en e kart loater was ze weg van een ertaanvol.

RIV meetje Marcella.

 

Den Ertelijken.