Oe daddet in 't leven toch ka goan.

Gegevens

Categorie: Uncategorised

Gepubliceerd: zaterdag 09 februari 2013 23:15

Geschreven door Den Ertelijken

Hits: 5958

Sommige menschen zien gelovig, sommige zien da nie, der zien der ook die agnost zien, da wilt zeggen dan ze et bestoan van een Opperwezen nie blindeliengs anneemn, mor ook nie direct oentkennen, omdan zet nie zeker zien.

Nu, me vertellienge got ier nu nie over e discuusje otter e God bestot of nie, of e debat on de menschen zoen moeten gelovig zien of nie, voe mien is iederain dor vrie in, mo wat dank wiln uutainzetten met men inleidienge is dat je hetginne dank gon verteln verschillende stempels ku geven, zegt dertegen geluk, lot, noodlot of Voorzienigheid,feit is dan der sommige diengen toch gelik voorbestemd zien voe te gebeuren.

Nu voe me vertellienge zelve:

Ik zelve kommen, laanst me paa ze kant, uut e familie woar dan ze van voader op zeune visscher woaren.

Zelve enk me paa nie mi wten voaren, onk ik d'oede aan van e bitje besef t'en werkte den ol bie den RMT (zoaliger), en je was ook de latsten van de generoasje die met de visscherrie gevoaren et, mor et got ton ook over e twa die gebeurd is verschillende joaren voor dank ik geboren zien.

Me spreken 1949, me paa en me noenkel moesten nor Iesland voaren, en in die tied was da nog (ojje sjaanse aat) e reize van 18 dagen.

Mor et doet der nu omme da me maa verre most kopen, en in die tied aaje nog gin echografie en aal die diengen, en kosten ze dikwils nog e ki ferm mis zien over de geboortedatum van je kiendje.

Nateurlik, ols goen uusvoader zeg mien paa "dat verrekt wi, mor in die stoat loatenk ik mien vromens zoe lange nie achter, ik gon nie mee". En zeg me noenkel, die ook nogal goed stoeg met uuze familie, die loater ook nog pee geworden is van ain van de twailiengen, "kiek, ot dat azo zit, en misschien de kanse lopen dank de geborte missen, ze kunderin, 'k gon ook nie mee".

Zo gezeid, zo gedoan, ze gon no de raiderie en ze moenstern of voe die reize, dus steln ze vervangers an voe die reize.

Gelik dank ol gezeid aan, 't was nor Iesland dan ze mosten, en 't schip dan ze mosten mee voaren was den O.194, de Rémi Marcel. 

Wat datter nu gedomme omme doet, de 20ste moarte komt de Rémi Marcel in Dungeness, in Kent an de zuudoostkust van Iengeland (ziet 't kartje):

in anvoarienge met een Iengels schip, The Baron.

Der en bie die rampe vier doon te betreuren gewist: 

• Adolf Pincket
  
• Edgard Briemont
• Armand Heinderson
• Adolf Bogaert

Die latste joengen, Dolftje Bogaert, was de deen die in me paa ze plekke de reize gedoan et, je was nog nie 't oed, en die der mair wilt over van dichte zien kut oltied e ki gon kiekken no 't Visscherskapelletje van Brainienge Duune, ze doozantje angt dor, en je liet ie e weewe, Angèle De Mesmaecker, achter.

Wat datter ook van is, me maa et ton e flienke dochter get. en ton 3 joar loater nog me broere, en 9 joar achter da voorval (in 1958) esse nog eur zesden en joengsten get, en da was ik.

Dus, aa me paa em nie loaten vervangen, ke giengen der ik ook nie gewist en.

En an die sukkeloars: Joengers, bedankt voe junder offer, zoender dat aank nooit bestoan.

'k Gon voe junder lezen.

Ier ook nog e fotoo van 't schip:

Den Ertelijken.

Bron: 75 jaar onderzoeksraad voor de zeevaart, door Ronald Carly, via Heemkring De Ploate.