Kzien hum nog zitten, drienkend an un komme soepe, mit ingevollen kaken, un zwarte schippersklakke schuin op zien kop, geklid mit doenkere friese broek, blouwe matrozenbaaij roend zien béénig lief, zien bruun oangezichte gebogen over den hoetten tafel. In zien twi oren aadten ie un goeden oorring, gelik doede visschers.
