Een endje verder was 't er nog een gasperk. Doar zaagn'k van tied toe tied e sjhaper mê ze kudde. E sjhaper lik weggeloopn uut e kienderboek.

Aamedeki krèèg de Sterrewacht e nieve directeur. Een echte poèèt. Up zekere dag zaagn'k oe da den hovenier de blommetjes wegmoajde; en 'k vroegn em verom dad'm da dei.

"Moa alli Gilbert? Je ku gie toch ghoan peinzen mê de nieve directeur ..."

Dien uul van e directeur ha liever van die Iengelse gasperken die up gin klootn trekn. Je wast'em ook een aalweter die den hovenier ze stiel wilde lèèren. Der most e tuusje tegen oenkruud in huus komm. Den hovenier twèèfelde dad of omda ton ook 't gas kapot zoe ghoan. Moa de directeur wist't nateurlik bééter.

Een nieuwe lente; een nieuwe kleur.

Ten uutkomm krèègen we e gasperk vul mê van die stroentbruune plekken. Kaleur die me nog aaltiednt an die klootzak van e directeur loat peinzen ...

Loater kwaamn'k toe de koenstatoasje dan'k die sjhaper ol lange nie mi gezien han, en 'k vroegn an den hovenier woa dat die sjhapjes gebléévn woaren.

"Moa alli Gilbert? Je ku gie toch ghoan peinzen mê de nieve directeur ..."